Pożegnanie z Paryżem | Anstey Harris

Tytuł: Pożegnanie z Paryżem
Autor:  Anstey Harris

Tłumaczenie: Agata Ostrowska

Wydawnictwo: Czarna Owca

Tytuł oryginału: Goodbye, Paris / The Truths and Triumphs of Grace Atherton

Data wydania: 15 maja 2019

Liczba stron: 312

Gatunek: literatura obyczajowa, romans

Grace miała szansę stać się światowej sławy wiolonczelistką. Już na studiach wyróżniała się talentem, wystarczył jednak jeden człowiek, aby przekreślić jej karierę. Dzisiaj jako dorosła kobieta wciąż nosi w sobie strach przed graniem w obecności innych osób. Może grać tylko sama dla siebie. Nikt nie usłyszy jaki ma talent, nikt nie doceni jej muzycznych zdolności. Grace jednak nie do końca odcięła się od muzycznego świata. Jest lutniczką, odnawia i tworzy cudowne instrumenty.

Życie prywatne Grace ogranicza się do kontaktów z trzema osobami – młodziutką Nadią, która nie tylko pomaga jej w sklepie, ale tworzy się między nimi bardzo specyficzna więź; panem Williamsem, stałym klientem jej sklepu oraz Davidem. David jest chłopakiem Grace, i to jeszcze jakim! Elokwentny, obyty, przystojny, bystry, wykształcony mężczyzna z gestem. Ach, ma także żonę i dzieci. Prawie ideał, czyż nie?

Widać jak na dłoni, że lutniczka jest stuprocentowo oddana swojemu ukochanemu. Darzy go dużym uczuciem, szanuje go i podziwia. Jest w niego zapatrzona jak w obrazek. Potrafi znaleźć wytłumaczenie dla jego podwójnego życia – to wszystko dla dobra dzieci. Kiedy tylko będą starsze wszystko się wyjaśni. Wtedy stworzą z Davidem prawdziwą rodzinę, nie będą się ukrywać, będą mieli własne dzieci. W końcu jej ukochany jest mężczyzną idealnym. Przynajmniej Grace żyje w takim przekonaniu przez całe lata. Podporządkowuje swoje życie dla niego. Jeździ z Anglii do Paryża, aby pobawić się w dom chociaż przez kilka chwil. Aż pewnego dnia czar pryska. Okazuje się, że David wcale nie jest takim ideałem, na jakiego próbuje wyglądać. To ciągnie Grace na dno.

Pożegnanie z Paryżem to historia o podnoszeniu się po ciężkich przeżyciach. O porażkach i sukcesach. Przede wszystkim jednak dla mnie ta książka pokazuje siłę kobiet. I nie mówię tutaj tylko o Grace, ale także i o Nadii, która na drugim planie walczy ze swoimi demonami. My, kobiety, czasami dajemy się ponieść emocjom, ale zawsze jesteśmy silne. Zawsze potrafimy przezwyciężyć trudności. To także opowieść o przełamywaniu barier, pokonywaniu własnych lęków i o sile przyjaźni. To niezwykłe, jak trzy zupełnie inne osoby potrafią znaleźć wspólny język i troszczyć się o siebie. Trzy różne pokolenia – trzy ogromne serca.

Wyruszcie w melancholijną i jakże pouczającą podróż do Paryża razem z Grace. Przekonajcie się, że w kobiecie drzemie ogromna siła. Odkryjcie moc przyjaźni.